Back to the Aldi

De Aldi dat was ik natuurlijk vergeten, de toverformule van in mijn studententijd. Goedkope huisvesting en goedkoop eten, dat was de combo naar een beter leven. Een hobby die goedkoop is of studeren. Natuurlijk was er ambitie op dat vlak en vergat ik dat een rijbewijs en dure stage nodig waren. Ik had namelijk alles ingezet op de terreinervaring.

Alles dat je betaalt in comfort, verlies je in reizen. Ik had namelijk alles ingezet op reizen. Toch creëerde reizen geen comfort, reizen was steeds met een familiale band. Echt reizen werd gedaan als je u twee voeten op de bank had.

Dus door in de Aldi mijn boodschappen te gaan doen kan ik weer reizen. Ik was deze formule lang vergeten. De Aldi is een winkel die niet met vaste contracten koopt, maar per volume. Daardoor kunnen ze de kosten lager houden, maar heb je niet altijd dezelfde producten.

De laatste uitspattingen van mij leven zijn het etentje, de croissant, het broodje en the economist. Toch leert je dit niets, als je af en toe niet kunt toegeven. Daar hadden we het in het begin van het verhaal al over.